Filipino Poem Tungkol sa Kalikasan

Submitted Tagalog Poem About the Environment

Hihintayin pa bang maging ganito ang mundo?

BASURA
ni: Julyhet Roque

Kahit saan makikita , sa daan maging sa mga eskinita,,
Lalo na sa mga kanal at estero
Kung baga sa artista sikat na sikat ito
Lalo’t binabaha ang paligid ninyo.

Anu nga ba itong tinutukoy ko
Na sa buhay natin ang laki ng epekto
Lalo na’t bumabaha tangay tangay ito
Maging sa mga bahay ay bumabalik ito.

Basura , epekto kawalan ng disiplina
Tapon dito, tapon doon ang gawa natin tuwina.
Imbes na itapon ng tama at wasto
Bakit di nating gawin na isegregeyt ito.

Ang mga basura bago sana itapon
Piliin at tiyak may pakinabang pa dito
Mga bote at lata ay pwedeng gawing plorera at paso
At I compost naman ang mga pinagbalatan mo.

Hay naku! O, Pinoy kailan ba matututo
Kawalang disiplina pinakikita mo
Sa Manila Bay naglipana
Lahat ng basurang inanod dito.

Tone-toneladang nakatambak dito
Nagmula kung saan-saang dako.
Kung ano-ano’ng nagkahalo-halo
Minsan nga’y may nasasama pang patay na tao.

Basura mo, basura ko
Itapon natin ng wasto
Nang ang paligid maging
Kaaya-aya ng husto.

Basura - Submitted Filipino Poem Tungkol sa Kalikasan - ni Julyhet Roque
Image Courtesy: Filipino Quotes
Filipino Poems Tungkol sa Kalikasan

Magpatuloy →

Tula ni Jose Rizal na Isinalin sa Tagalog

Nagsulat ng maraming tula ang ating pambansang bayani na si Dr. Jose Protacio Rizal. Ang isa sa kanyang naisulat na tula (originally written in Spanish) ay Pinatutula Ako na may original na pamagat sa Espanyol na Me Piden Versos. Ang Me Piden Versos ay may literal na kahulugan na “Hinihingan ako ng Tula”. Maraming salin ng “Pinatutula Ako” and nailathala na sa iba’t ibang wika sa iba’t ibang panig ng mundo. Magpapahuli ba ang Pilipinas na siyang pinaggalingang lahi ng pambansang bayani? Isinalin sa Tagalog ni Iñigo Ed. Regalado ang tulang matutunghayan ninyo sa ibaba.

Sa mga unang taon ng pagkakahiwalay ni Rizal sa kanyang pamilya, sumulat ang kanyang ina sa kanya at humihingi ng isang tula. Dito na ibinuhos ni Rizal ang kanyang kalungkutan at pangungulila sa kanyang ina. Madarama ng bawat magbabasa ng tulang ito ang labis na pagkasabik ni Pepe sa kanyang mahal na ina.

Nailathala ang tulang Me Piden Versos nang maging miyembro ng Circulo Hispano Filipino si Rizal noong October 7, 1882. Makikita ang orihinal na tula sa Espanyol (Spanish) dito: Me Piden Versos

Pinatutula Ako
ni: Gat Jose Rizal
Isinalin sa Tagalog ni Iñigo Ed. Regalado

Iyong hinihiling, lira ay tugtugin
bagaman sira na't laon nang naumid
ayaw nang tumipa ang nagtampong bagting
pati aking Musa ay nagtago narin.

Malungkot na nota ang nasnaw na himig
waring hinuhugot dusa at hinagpis
at ang alingawngaw ay umaaliwiw
sa sarili na ring puso at damdamin.
kaya nga't sa gitna niring aking hapis
yaring kalul'wa ko'y parang namamanhid.

Nagkapanahon nga ... kaipala'y, tunay
ang mga araw na matuling nagdaan
nang ako sa akong Musa'y napamahal
lagi na sa akin, ngiti'y nakalaan.

Ngunit marami nang lumipas na araw
sa aking damdamin alaala'y naiwan
katulad ng saya at kaligayahan
kapag dumaan na'y may hiwagang taglay
na mga awiting animo'y lumulutang
sa aking gunitang malabo, malamlam.

Katulad ko'y binhing binunot na tanim
sa nilagakan kong Silangang lupain
pawang lahat-lahat ay kagiliw-giliw
manirahan doo'y sayang walang maliw.

ang bayan kong ito, na lubhang marikit
sa diwa't puso ko'y hindi mawawaglit
ibong malalaya, nangagsisiawit
mulang kabundukan, lagaslas ng tubig
ang halik ng dagat sa buhangin mandin
lahat ng ito'y, hindi magmamaliw.

Nang ako'y musmos pa'y aking natutuhang
masayang batiin ang sikat ng araw
habang sa diwa ko'y waring naglalatang
silakbo ng isang kumukulong bulkan.

laon nang makata, kaya't ako nama'y
laging nagnanais na aking tawagan
sa diwa at tula, hanging nagduruyan:
"Ikalat mo lamang ang kanyang pangalan,
angking kabantugan ay ipaghiyawan
mataas, mababa'y, hayaang magpisan".

Ang Me Piden Versos ni Jose Rizal ay isinalin sa Tagalog at pinamagatang Pinatutula Ako ni Iñigo Ed. Regalado.

Magpatuloy →

Rizal's Me Piden Versos

Me Piden Versos
ni : Jose P. Rizal

Piden que pulse la lira
Ha tiempo callada y rota:
Si ya no arranco una nota
Ni mi musa ya me inspira!
Balbuce fría y delira
Si la tortura mi mente;
Cuando ríe solo miente;
Como miente su lamento:
Y es que en mi triste aislamiento
Mi alma ni goza ni siente.

Hubo un tiempo ... y es verdad!
Pero ya aquel tiempo huyó,
En que vate me llamo
La indulgencia a la amistad.
Ahora de aquella edad
El recuerdo apenas resta
Como quedan de una fiesta
Los misteriosos sonidos
Que retienen los oídos
Del bullicio de la orquesta.

Soy planta apenas crecida
Arrancada del Oriente,
Donde es perfume el ambiente,
Donde es un sueño la vida:
Patria que jamás se olvida!
Enseñáronme a cantar
Las aves, con su trinar;
Con su rumor, las cascadas;
Y en sus playas dilatadas,
Los murmullos de la mar.

Mientras en la infancia mía
Pude a su sol sonreír,
Dentro de mi pecho hervir
Volcán de fuego sentía;
Vate fuí, porque quería
Con mis versos, con mi aliento,
Decir al rápido viento:
Vuela; su fama pregona!
Cántala de zona en zona;
De la tierra al firmamento!

La dejé! ... mis patrios lares.
Arboldespojado y seco!
Ya no repiten el eco
De mis pasados cantares
Yo crucé los vastos mares
Ansiando cambiar de suerte,
Y mi locura no advierte
Que en vez del bien que buscaba,
El mar conmigo surcaba
El espectro de la muerte.

Toda mis hermosa ilusión,
Amor, entusiasmo, anhelo,
Allá quedan bajo el cielo
De tan florida región:
No pidáis al corazón
Cantos de amor, que esta yerto;
Porque en medio del desierto
Donde discurro sin calma,
Siento que agoniza el alma
Y mi númen está muerto.

Magpatuloy →

Filipino Poems About Love

Halimbawa ng tula sa malayang taludturan

Ang tunay na pag-ibig ay...

Kailan Nagiging Dakila
ni: Avon Adarna

"Kailan nagiging dakila
Ang isang pag-ibig?"

Kung mahigpit ba ang kapit
Sa sinisinta’y mahigpit,
At bawat galaw ng liyag
Ay may bantay na katapat?

Kung nagseselos kahit sa kaibigan
Na wala namang kasalanan,
Ang nais ay lakwatsa lamang
At sinehang may halakhakan?

Kung pati ang suot na palda,
Ay pinapansin sa tuwina,
Ang nais ay mahabang-mahaba,
Na tulad ni Maria Clara?

Kung pati haba ng buhok
Ay idinidikta’t iniuutos
Na sa wari’y may gapos
Na hindi matapos-tapos?

Ganyan ba ang dakilang pag-ibig,
Malakas ang kunyapit,
Walang pagsalang mahigpit
Sa kilos at pananamit?

Kailan nagiging dakila ang pag-ibig?
Kung hindi makahulagpos sa sakit?
Kung hindi makagalaw kahit ang dibdib?
Kung hindi makakilos pati na ang isip?

- mga tagalog na tula

Kahulugan ng mga Salita:

*kunyapit – mahigpit na kapit sa isang bagay

Halimbawa sa Pangungusap:

Matindi ang kunyapit ni Petra sa sanga ng punungkahoy upang hindi siya mahulog.

*makahulagpos – makakawala mula sa pagkakagapos, makaalis sa anumang ipit na sitwasyon gaya ng kahirapan, sakuna o pagkakakulong

Halimbawa sa Pangungusap:

Hindi makahulagpos ang aso mula sa tali sa kanyang leeg.
Ang tula ay bigla na lamang humulagpos mula sa kaibuturan ng kanyang umiiyak na puso.

Related Filipino Poems:

Sugat ng Lasing - Tula Tungkol sa Sarili

Magpatuloy →